Ω, αγάπη μου γλυκιά... πόσ' όμορφη είσαι...

Ω, αγάπη μου γλυκιά...
πόσ' όμορφη είσαι...
η ομορφιά σου κι απόψε
αξεπέραστη...
όπως η ίριδα του 'ρανού...
με τα χρώματα που στολίζει τους αιθέρες˙
γοητεία, αγάπη, καλοσύνη
μπρος τα μάτια σου λάμποκοπούν
κάθε φορά που τα κοιτάζω...
σαν ήλιοι από κόσμους μακρινούς
φωτίζουν τ' άδυτα της ψυχής μου
με θειο φως ευλογητό...

Στο κόσμο ετούτο ήρθα μονάχα
για να λατρεύω, να θαυμάζω ευλαβικά
το κάλλος της Αθανασίας...
σαν Αφροδίτη της Μήλου που είσαι
σαν αστερένια ροδαυγή˙
κι ακόμα...
σα' το ηλιοβασίλεμα το χρυσοπόρφυρο το μαγευτικό
και σαν τ' αστρόραμα της γαλακτίζουσας νυχτιάς˙

Σε όλους τους ορίζοντες της οικουμένης θωρώ
εκστασιασμένος...
την αρχιτεκτονική....
μυστικής τέχνης, θαυματουργής
που μετουσιώθηκε παν’...
στο σμιλευτό σου σώμα˙
θαυμάσιο, υπέροχο —  κι ωραίο...

Πάρης Παπανικολάου - 02/09/15 Καβάλα

Η ανυπέρβλητη σου μορφή

Η ανυπέρβλητη σου μορφή                                      
υπέροχη, θαυμάσια, - επιβλητική
χάρμα των οφθαλμών ιερωμένη˙
Ω, πόσο λατρεύω μέρα – νύχτα να επαινώ
με άσματα αιθέρια ασμάτων...

— πρόφτασες και χάρισες στη καρδιά μου
ανήμερα των Αιώνων την Γιορτή
γαλήνη, ευτυχία, αγάπη τρυφερή...

— ποτέ δε θα 'θελα...
για ούτε στιγμή από κοντά μου να σε χάσω
μέλημα μου κι ευχή μονάκριβη προσμένη˙
να σε κρατώ από το χέρι πάντα...
( - κι ερωτευμένος με πάθος να ζω - )
άνοιξη, φθινόπωρο, χειμώνα, καλοκαίρι...

έναν ύψιστο πόθο έχω πια στη ζωή
να περπατώ με σένα πάντα
σε εύφορη μαγική...
καταπράσινη κοιλάδα˙
και ν' αγναντεύουμε  αγκαλιασμένοι με πάθος σιωπηρό
τα χρυσο-πόρφυρα ηλιοβασιλέματα...

Πάρης Παπανικολάου - 13/01/16 Δημ. Πολ.

Γλυκά κι ευλαβικά

Γλυκά κι ευλαβικά
θα φιλώ τα δυο σου χείλη
ένα πρωτοχάραμα – εκπληκτικό
με θέα μαγική την γαλάζια λίμνη,
απολαμβάνοντας το θεσπέσιο
τραγούδι, — το ρομαντικό...
των ολόλευκων ερωδιών του έρωτα
με πάθος, γαλήνη, μοναδική στοργή˙
Ω, πεντάμορφη Ύπαρξη...
υπέροχη, γλυκιά — λαμπερόστεφανωμένη
λατρεία, σμαραγδένια συντροφιά μου
στις σκέψεις, στα όνειρα μου, στη καρδιά μου...

Πάρης Παπανικολάου - 11/01/16 Δημ. Πολ.

Η Χρυσαφένια

Αστέρι μου...
στολίδι...
απαράμιλλη ομορφιά μου !

Είσ' εσύ...
η σκέψη η αλησμόνητη
των ονείρων καλλονή...

που λατρεύω...
με προσήλωση θαυμάζω
και μ' αιθέρια άσματα
μερονυχτίς δοξάζω...!

αέναα, αδιάκοπα, — κάθε στιγμή...

μοναδική μου έγνοια...
κι ανεκπλήρωτη ευχή
είναι...
πότε θα γευτώ...
το φιλί που λαχταρώ
απ' τα χείλη τα καυτά
τα ζουμερά...
τα καραμελένια...

σε ποθώ πάρα πολύ...
ψυχή μου Χρυσαφένια...

Πάρης Παπανικολάου - 14/01/16 Δημ. Πολ.

Η Νεράιδα (Θεά) στον Όνειρο-Παράδεισο της καρδιάς μου

Σ' αγαπώ...
Νεράιδα μου σε λατρεύω
άκου της καρδιάς τον χτύπο
πως χτυπάει πια...
μόνο για σένα
με διθύραμβο, ερωτικό ρυθμό...

στον ανθοστόλιστο κήπο...
της γιασεμένιας ευωδιάς,
σε καρτερώ...
λουλούδια πολύχρωμα βαστώντας
να στολίσω...
τα χρυσαφένια, — αστραφτερά σου μαλλιά

Αγάπη μου...
Θεά μου
πάθος ατόφιο
λατρευτή ομορφιά μου
θα 'θελα να ζήσουμε μαζί για πάντα
χαρωποί, ευτυχείς κι ερωτευμένοι
σαν σ' ένα κορμί αχώριστα δοσμένοι
σε μια καρδιά...
σε μια ψυχή...
για μια ζωή...
απολαμβάνοντας, τ' όνειρο, το μοναδικό
της υπέρμετρης ευτυχίας,
αγάπης, — αρμονίας και φωτός...

Πάρης Παπανικολάου - 07/01/16 Δημ. Πολ.

Ξανθομαλλούσα, Υπέροχη Θεά (για Κυρία )

Το καλοσμιλευτό σου σώμα...
λατρεύω — και μ' ευλάβεια θαυμάζω
κάθε φορά που σε θωρώ να περπατείς
(μέσα στο γραφείο...)
σα' Τίγρη καμαρωτή...
γοητευτική, — μυστηριώδης˙
της καρδιάς έκ-τοτε μετρώ τον παλμό
στο κατακόκκινο βαθύ χτυπώντας,
από έρωτα, ίμερο, πόθο...
κι εκστατική ευχαρίστηση˙
Μαρία, Λατρεμένη...
Υπέροχη Θεά...
Ξανθομαλλούσα Γόησσα,
σύγχρονη Αφροδίτη της Μήλου˙
και Καρυάτιδα... — εντυπωσιακή...
στα αχανές ψηφιδωτά ανάκτορα...
των αρχαιοτάτων πόθων...
και αναβιωμένων απολαύσεων...

Πάρης Παπανικολάου - 05/01/16 Δημ. Πολ.

Αστέρι μου...
σε λατρεύω
είδωλο της Πλάσης
της ψυχής μου σ' αγαπώ...

Θέλω να 'μαι
συνέχεια πλάι σου,
ν' αγναντεύω σιωπηλά
την φεγγοβόλα ομορφιά
στα δυο σου μάτια

τα υπέροχα, τ' αμυγδαλωτά
και να χάνομαι
σε γαλάζια μαγικά
παλάτια αμμουδερά...

— Από την μέρα
των ώρα, την στιγμή
που 'ρθες στη καρδιά μου
ίνδαλμα, πανώρια
Σκέψη, όραμα μου...

η ζωή μου απέκτησε
μίαν όμορφη ρότα,
το γαλάζιο της ψυχής
ταξιδεύει...
με κύματα ωκεάνια

γαλήνια, ζεστά...
και χρωμάτων ιέρειες αποχρώσεις
στο γυάλινο, πανευτυχή...
τόπο των Ονείρων...

Πάρης Παπανικολάου - 18/03/16 Παλάτι Πολίχνης